طبق آمار سازمان بهداشت جهانی ۲۸۵ میلیون نفر در دنیا نا بینا یا کم بینا هستند. خوشبختانه با پیشرفت علم دانشمندان توانسته اند روشی برای رشد بافت های چشم با تکنولوژی برنامه ریزی مجدد سلول ها کشف کنند. این نظریه متعلق به شینیا یاماناکا پروفسور دانشگاه کیوتو می باشد. یاماناکا و بیولوژیست بریتانیایی جان گوردون برای این کشف در سال ۲۰۱۲ برنده جایزه نوبل شدند.
یاماناکا به همراه همکارانش دریافتند که سلول ها با برنامه ریزی مجدد توانایی بازگشت به حالت اولیه را دارند. این سلول های باز برنامه ریزی شده را می توان برای رشد بافت ها و اعضای ضروری بدن در پیوند و پزشکی احیا کننده به کار برد.
دانشمندان از این روش برای رشد بافت های چشم در درمان نابینایی استفاده کرده اند. آزمایشات بالینی پیوند بافت چشم هم اکنون در کشورهای مختلفی اجرا می شود. دانشمندان دانشگاه کاردیف و اوزاکا با پیوند زدن اپیتلیوم قرنیه به خرگوش های نابینا بخش قدامی چشم را بازگردانده اند.
در موسسه تحقیقات علمی فدرال روسیه نیز آزمایشات مشابهی انجام شده است. آن ها موفق شده اند از سلول های پوست برای رشد شبکیه چشم استفاده کننده. انتظار می رود که این آزمایشات به زودی روی انسان ها نیز انجام شود. و اولین پیوند شبکیه روی خانواده ای که به طور ژنتیکی مشکل دژنراسیون ماکولا دارند اجرا خواهد شد.
